|
Popiersie Wincentego Witosa
Popiersie na cokole dłuta artysty rzeźbiarza Witolda Marciniaka, odsłonięto w 1984r. Popiersie znajduje się w Parku Ludowym
im. Wincentego Witosa w Bydgosczy.
Wincenty Witos i jego życiorys.
Wincenty Witos (urodzony 22 stycznia 1874 w Wierzchosławicach - k. Tarnowa - zmarł 31 października 1945 w Krakowie) polski polityk, wybitny działacz ruchu
ludowego. Od 1895 roku działał w galicyjskim Stronnictwie Ludowym. Od roku 1913 w wyniku rozłamu w ruchu ludowym został przywódcą partii politycznej
Polskiego Stronnictwa Ludowego Piast. W latach 1908-1914 poseł na Sejm Galicyjski, 1911-1918 poseł do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu. W 1918 stał na
czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej. Poseł na Sejm RP w latach 1919-1930. Piastował urząd premiera w latach 1920-1921 (rząd Obrony Narodowej), 1923 i 1926
(rządy koalicji Chjeno-Piasta). Pozbawiony urzędu premiera w wyniku przewrotu majowego. W latach 1929-1930 jeden z przywódców Centrolewu. Był
współzałożycielem (1931) i pełnił funkcję prezesa Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Aresztowany w nocy z 9/10 września 1930. Przetrzymywany był w
areszcie wojskowym w twierdzy brzeskiej i areszcie śledczym w Grójcu, skąd 27 listopada został wypuszczony na wolność za kaucją. W przygotowywanym procesie
miał odpowiadać z wolnej stopy. Po skazaniu go w procesie brzeskim przebywał w latach 1933-1939 na emigracji w Czechosłowacji. W marcu 1939 powrócił do kraju,
we wrześniu 1939 uwięziony przez Niemców i nakłaniany do utworzenia rządu kolaboracyjnego, odrzucił propozycję. Zwolniony z więzienia w 1941, przebywał w
areszcie domowym pod stałym nadzorem gestapo. W roku 1945 powołano go na wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Narodowej, nie podjął obowiązków. Nie
skorzystał także z zaproszenia do wzięcia udziału w rozmowach moskiewskich w sprawie utworzenia Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. Od sierpnia 1945
prezes PSL. Wincenty Witos zmarł o 6.30 w środę 31 października 1945 w Krakowie.
>> Powrót <<
|
| |